Ήτανε περίπου 3 μήνες που είχαμε χάσει την Μυρτώ όταν πήγαμε οικογενειακώς στο βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία, ομολογουμένως μια όχι συχνή αλλά απο τις πιο αγαπημένες εξόδους μας.
Όπως είμαι χωμένη μέσα στα ράφια των παιδικών βιβλίων, πέφτει το μάτι μου σε ενα τοσα δα μικρό βιβλιαράκι το οποίο πραγματικά ήτανε πίσω πίσω στο τελευταίο ράφι. Δεν πιστεύω αυτο που διαβάζει το μάτι, θεωρώ οτι κάνω καταλάθος κάποιον αναγραμματισμό....
Το όνομα της και ακριβώς δίπλα το επίθετο της και απο κάτω ''η νεράιδα που έφυγε αφήνοντας πίσω της την αγάπη- ένα παραμύθι''.
Η πρώτη μου σκέψη ήτανε 'αυτό δε το έχω κάνει εγω -θα μπορούσα- αλλά δε το έχω κάνει εγώ!'
Ημουνα πάρα πολυ συγκινημένη και δε γινετε να συγκινείτε σε δημόσιο χώρο η ΔενΕκλαψεΟυτεΤηνΩραΠουΚηδευεΤοΜωροΤης.... το ξεφύλλισα χωρίς να το διαβάσω, το έδειξα στον Σωτηρη και το αγοράσαμε με συνοπτικές διαδικασίες.
Στο σπίτι πιά, ο φωτεινός παντογνώστης google, μας ενημέρωσε οτι Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, εκτός απο την κόρη μας, λένε και κάποια ποιήτρια, Θεσσαλονικιά μάλιστα -γιατί δε με σοκάρει τίποτα απο εδώ και κάτω!- μεγάλη σε ηλικία.
Διαβάζοντας το διαπιστώσαμε οτι το βιβλίο έχει γραφτεί για κάποιον Παναγιωτάκη, ως δώρο για τα γενέθλια του στη μνήμη της μητέρας του που χάθηκε. Η αφιέρωση γράφει 'Στην Ανθη που ομορφαίνει τον παράδεισο'. Πολυ ομορφία πάντως έχει γεμίσει ο Παράδεισος.....
Είναι ένα πάρα πολυ συγκινητικό μικρό βιβλιαράκι, είμαι σίγουρη οτι ακόμα και αν δεν ήταν όλες αυτές οι εξωπραγματικές συμπτώσεις, δεν θα μπορούσα να το διαβάσω χωρίς κόμπο στο λαιμό.
Η νεραϊδούλα δεν καταφέρνει να νικήσει την αρρώστια, και πάει να ζήσει σε ένα αστέρι. Απο εκεί ψηλά εξακολουθεί να αγαπαει και να φροντίζει τον νεραϊδοδάσκαλο - άντρα της και το νεραϊδοπούλι τους.
Και έτσι λοιπόν μπήκε και αυτο το βιβλιαράκι στο κουτάκι με τα πράγματα της Μυρτούλας.
Όπως είμαι χωμένη μέσα στα ράφια των παιδικών βιβλίων, πέφτει το μάτι μου σε ενα τοσα δα μικρό βιβλιαράκι το οποίο πραγματικά ήτανε πίσω πίσω στο τελευταίο ράφι. Δεν πιστεύω αυτο που διαβάζει το μάτι, θεωρώ οτι κάνω καταλάθος κάποιον αναγραμματισμό....
Η πρώτη μου σκέψη ήτανε 'αυτό δε το έχω κάνει εγω -θα μπορούσα- αλλά δε το έχω κάνει εγώ!'
Ημουνα πάρα πολυ συγκινημένη και δε γινετε να συγκινείτε σε δημόσιο χώρο η ΔενΕκλαψεΟυτεΤηνΩραΠουΚηδευεΤοΜωροΤης.... το ξεφύλλισα χωρίς να το διαβάσω, το έδειξα στον Σωτηρη και το αγοράσαμε με συνοπτικές διαδικασίες.
Στο σπίτι πιά, ο φωτεινός παντογνώστης google, μας ενημέρωσε οτι Μυρτώ Αναγνωστοπούλου, εκτός απο την κόρη μας, λένε και κάποια ποιήτρια, Θεσσαλονικιά μάλιστα -γιατί δε με σοκάρει τίποτα απο εδώ και κάτω!- μεγάλη σε ηλικία.
Διαβάζοντας το διαπιστώσαμε οτι το βιβλίο έχει γραφτεί για κάποιον Παναγιωτάκη, ως δώρο για τα γενέθλια του στη μνήμη της μητέρας του που χάθηκε. Η αφιέρωση γράφει 'Στην Ανθη που ομορφαίνει τον παράδεισο'. Πολυ ομορφία πάντως έχει γεμίσει ο Παράδεισος.....
Είναι ένα πάρα πολυ συγκινητικό μικρό βιβλιαράκι, είμαι σίγουρη οτι ακόμα και αν δεν ήταν όλες αυτές οι εξωπραγματικές συμπτώσεις, δεν θα μπορούσα να το διαβάσω χωρίς κόμπο στο λαιμό.
Η νεραϊδούλα δεν καταφέρνει να νικήσει την αρρώστια, και πάει να ζήσει σε ένα αστέρι. Απο εκεί ψηλά εξακολουθεί να αγαπαει και να φροντίζει τον νεραϊδοδάσκαλο - άντρα της και το νεραϊδοπούλι τους.
Όμως η αγάπη που φορούσε,
η αγάπη που κρατούσε,
η αγάπη που κρυβόταν
στα λόγια και στα χέρια της,
έπεσε σαν χρυσή βροχή
επάνω στο νεραϊδόσπιτο
Η νεραϊδούλα τους έστελνε όμορφα όνειρα το βράδυ,
δύναμη το πρωί και όρεξη το μεσημέρι.
έτσι ζωντάνεψε και πάλι η φωλιά.
Τώρα αλλίως, μα πάλι μαζί, ο νεραϊδοδάσκαλος
και το νεραϊδοπούλι ποτίσανε ξανά τα δέντρα
και τα λουλούδια τους.
Και έτσι λοιπόν μπήκε και αυτο το βιβλιαράκι στο κουτάκι με τα πράγματα της Μυρτούλας.
Με συγκίνησες... Μήνυμα απο την Μυρτώ σου ήταν, το ξέρεις ναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό αυτά που διάβασα κατάλαβα ότι έχεις χάσει το κοριτσάκι σου, δεν ξέρω πως, και δεν έχει σημασία, ξέρω ότι είναι βαρύ και όμως δείχνεις τόσο δυνατή! Καλη δύναμη και να χαίρεσαι τα παιδάκια σου, επίγεια και επουράνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο μπράβο σου αξίζουν για την ψυχική δύναμη που βγάζει αυτή η ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφή