Υιοθετώντας τις φιλενάδες της....

Το Μελινάκι ήτανε άρρωστο αυτές τις μέρες.... ανέβασε πολύ υψηλό πυρετό και φυσικά έμεινε σπίτι για μια εβδομάδα.

Τηλεφωνήσαμε σε μια πολύ πολύ καλή της φίλη από το σχολείο, την Λ. Μιλούσανε οι φιλενάδες και σταματημό δεν είχανε.....  Όλα τα είπανε, τι έχασε αυτές τις μέρες στο σχολείο, ποιοι άλλοι αρρωστήσανε, τι έγινε στο πάρτυ που εκείνη δε μπόρεσε να πάει και άλλα πολλά! 

Την ακούω σε κάποια φάση που της λέει ότι έχει ένα σχέδιο!!  Μόλις γίνει λίγο πιο καλά, σε 2-3 μέρες δηλαδή, θα κανονίσουμε να έρθουνε σπίτι μας.... όλα καλά μέχρι εδώ.... όταν όμως η μαμά της θα πει ότι είναι η ώρα για να φύγουνε, τότε εκείνες (Στο εκείνες μέσα είναι και η άλλη φίλη τους η Μ.) θα κρυφτούνε κάτω από τα σκεπάσματα του κρεβατιού της.... αποκλείεται να ψάξουν εκεί οι μαμάδες (παρακαλώ;). Στη συνέχεια η μαμά της Λ. θα ψάξει, θα ψάξει εεεε δεν θα την βρίσκει και θα φύγει τελικά ( πολύ πιθάνο, δε συμφωνείτε;) Έτσι τα κορίτσια θα μείνουνε εδώ για πάντα, θα πηγαίνουμε στο σχολείο και τις 3 τους, θα έχουνε πια εμάς για γονείς και το πιο σημαντικό από όλα....θα είναι αδερφές!!!

 Φαντάζομαι ότι το κοριτσάκι από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου θα είχε πάθει σοκ, στη θέση της δε θα ήθελα να ξαναπάω...μη και με κρατήσουνε με το ζόρι για πάντα και χάσω τη γλυκία μανούλα και τον καλό μου πατερούλη!!Για τέτοια είμαστε;;;;;

Γελάσαμε, αλλά πραγματικά πόσο γλυκό ήτανε όλο αυτό! Δυο φορές σε ανύποπτο χρόνο της είπε ότι της έλειψε και ότι την αγαπάει, πόσο αληθινές και αθώες είναι αυτές οι παιδικές φιλίες!

Λέτε να υποβόσκει το μήνυμα ότι θέλει και άλλο αδερφάκι;;;;;   4 κόρες εδώ μέσα! Δεν ξέρω πώς θα τα βγάζαμε πέρα απο όλες τις πλευρές…. αλλά ωραία θα ήτανε!! Σωτηράκο μην ακούς,με παρέσυρε για λίγο η μικρή!!!